 |
|---|
หน้าหลัก | สุขภาพดี | สุภาพสตรี | การแปลผลเลือด | โรคต่างๆ | วัคซีน
8ขั้นตอนในการจัดการการอักเสบ
การอักเสบคือการตอบสนองตามปกติของร่างกายต่อการติดเชื้อโรค การบาดเจ็บ และสิ่งที่คิดว่าเป็นอันตราย หลังจากที่พิษถูกทำให้เป็นกลาง การอักเสบจะหยุดลงและร่างกายจะมีเวลาในการรักษาตัวเอง
การอักเสบเรื้อรังคือการอักเสบที่คงอยู่เป็นเวลานาน ซึ่งจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่บริเวณที่เกิดการอักเสบและที่อื่นๆ ในร่างกาย ซึ่งอาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพมากมาย
มีสาเหตุหลายประการที่ทำให้คนเรามีอาการอักเสบเรื้อรัง ตัวอย่างหนึ่งคือโรคอ้วน ซึ่งเนื้อเยื่อไขมันส่วนเกินทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน และระบบภูมิคุ้มกันซึ่งทำให้เกิดการอักเสบที่ส่งผลต่อร่างกายทั้งหมด
สาเหตุอื่นๆ ของการอักเสบเรื้อรัง ได้แก่:
เมื่อเวลาผ่านไป การอักเสบเรื้อรังสามารถเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคต่างๆ เช่น โรคหัวใจ เบาหวาน มะเร็ง โรคข้ออักเสบ และโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (COPD) แม้ว่าโรคเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นได้โดยไม่มีการอักเสบเรื้อรัง แต่การอักเสบเรื้อรังที่รุนแรงอาจทำให้อาการเหล่านี้พัฒนาได้ หรือ เร็วกว่าที่คาดการณ์โดยทั่วไปไว้หลายปี
สรุป
การอักเสบเรื้อรังเป็นสิ่งที่ไม่ดี ความเครียดจากการอักเสบอย่างต่อเนื่องสามารถนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในร่างกาย ที่นำไปสู่การพัฒนาของโรคหัวใจ โรคข้ออักเสบ มะเร็ง และโรคที่เกี่ยวข้องกับความชราอื่นๆ
การอักเสบเกิดขึ้นได้กับทุกคน ไม่ว่าคุณจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม ระบบภูมิคุ้มกันของคุณสร้างการอักเสบเพื่อปกป้องร่างกายจากการติดเชื้อ การบาดเจ็บ หรือโรคภัยไข้เจ็บ มีหลายสิ่งที่คุณไม่สามารถรักษาได้หากไม่มีการอักเสบ
ในบางครั้งการอักเสบเรื้อรังอาจจะทำให้เกิดความเสียหายต่อ โรคหัวใจ โรคหลอดเลือดสมอง และแม้แต่โรคอัลไซเมอร์ โรคภูมิต้านตนเอง เช่น โรคข้ออักเสบบางชนิดและโรคลำไส้อักเสบเรื้อรัง ระบบภูมิคุ้มกันของคุณโจมตีเซลล์ที่แข็งแรง
การอักเสบแบ่งออกเป็นสองประเภทหลัก | อาการของการอักเสบ | สาเหตุของการอักเสบ | การวินิจฉัยการอักเสบเป็นอย่างไร | วิธีการรักษาการอักเสบ 8 ประการ |
การอักเสบแบ่งออกเป็นสองประเภทหลัก:
เมื่อร่างกายส่งสัญญาณการบาดเจ็บ ระบบภูมิคุ้มกันของคุณจะส่งกองทัพเซลล์เม็ดเลือดขาวออกไปล้อมรอบและปกป้องพื้นที่นั้น กระบวนการนี้ทำงานในลักษณะเดียวกันหากคุณติดเชื้อ เช่น ไข้หวัดใหญ่หรือปอดบวม
"การอักเสบเฉียบพลันเป็นวิธีที่ร่างกายของคุณต่อสู้กับผู้บุกรุกที่อาจทำให้เกิดการติดเชื้อรวมทั้งเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการบำบัด" "ด้วยวิธีนี้การอักเสบเป็นสิ่งที่ดีเพราะช่วยปกป้องร่างกาย"
อย่างไรก็ตามการอักเสบเรื้อรังนั้นแตกต่างกัน ปฏิกิริยาเช่นเดียวกับการอักเสบเฉียบพลันเกิดขึ้น ยกเว้นตอนนี้เปลวไฟยังคงมีอยู่ เซลล์เม็ดเลือดขาวท่วมบริเวณที่มีปัญหาและจบลงที่เนื้อเยื่อและอวัยวะที่มีสุขภาพดีในบริเวณใกล้เคียง
1การอักเสบเฉียบพลัน
การอักเสบเฉียบพลันมักเกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ (แต่มักจะรุนแรง) มักจะหายภายในสองสัปดาห์หรือน้อยกว่า อาการปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว ประเภทนี้จะทำให้ร่างกายของคุณกลับสู่สภาพเดิมก่อนได้รับบาดเจ็บหรือเจ็บป่วย
2การอักเสบเรื้อรัง
การอักเสบเรื้อรังจะช้าลงและโดยทั่วไปจะมีรูปแบบการอักเสบที่รุนแรงน้อยกว่า โดยปกติจะใช้เวลานานกว่าหกสัปดาห์ อาจเกิดขึ้นได้แม้ว่าจะไม่มีอาการบาดเจ็บ และไม่สิ้นสุดเมื่ออาการเจ็บป่วยหรืออาการบาดเจ็บหายดีเสมอไป การอักเสบเรื้อรังมีความเชื่อมโยงกับโรคภูมิต้านตนเองและความเครียดที่ยืดเยื้อ
อาการของการอักเสบ
5 สัญญาณของการอักเสบ
อาการเฉพาะที่คุณมีขึ้นอยู่กับว่าร่างกายของคุณมีการอักเสบและอะไรเป็นสาเหตุ
การอักเสบในระยะยาวสามารถนำไปสู่อาการต่างๆ และส่งผลต่อร่างกายของคุณได้หลายวิธี อาการทั่วไปของการอักเสบเรื้อรังอาจรวมถึง:
อาการของภาวะอักเสบที่พบบ่อย
อาการยังอาจแตกต่างกันไปตามอวัยวะ และสภาวะโรคที่มีส่วนประกอบของการอักเสบ
ตัวอย่างเช่น ในสภาวะภูมิต้านทานผิดปกติบางอย่าง ระบบภูมิคุ้มกันของคุณส่งผลต่อผิวหนังของคุณ ทำให้เกิดผื่นขึ้น บางครั้งการอักเสบอาจจะโจมตีต่อมเฉพาะซึ่งส่งผลต่อระดับฮอร์โมนในร่างกายเปลี่ยนแปลง
โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์
ระบบภูมิคุ้มกันจะโจมตีข้อต่อของคุณ คุณอาจประสบ:
ในโรคลำไส้อักเสบ
การอักเสบเกิดขึ้นในทางเดินอาหาร อาการทั่วไปบางอย่าง ได้แก่
โรคปลอดหุ้มประสาทอักเสบ multiple sclerosis
ภูมิทำให้เกิดการอักเสบของปลอกหุ้มเส้นประสาท(myelin sheath) ซึ่งเป็นเกราะป้องกันเซลล์ประสาททำให้เกิดอาการ
สาเหตุของการอักเสบ
ตัวอย่างเช่น หากคุณมีน้ำหนักเกินและมีเซลล์ไขมันในช่องท้องมากขึ้น ซึ่งเป็นชนิดของไขมันที่สร้างขึ้นในช่องท้องและรอบๆ อวัยวะของคุณ ระบบภูมิคุ้มกันจะมองว่าเซลล์ไขมันเหล่านี้เป็นภัยคุกคามและจะสูบฉีดเซลล์เม็ดเลือดขาวออกไปมากขึ้น ยิ่งคุณมีน้ำหนักเกินนานเท่าไร ร่างกายของคุณก็จะยิ่งมีอาการอักเสบมากขึ้นเท่านั้น ไฟยังคงลุกไหม้อยู่เสมอ
ปฏิกิริยานี้ไม่ได้จำกัดอยู่ที่แห่งใดแห่งหนึ่งการอักเสบสามารถเดินทางไปทั่วร่างกายและทำให้เกิดปัญหาได้ทั้งหมด ถ้าคุณเป็นโรคข้ออักเสบหรือโรคหัวใจ โอกาสที่การอักเสบเรื้อรังก็เป็นตัวการ
ปัจจัยหลายอย่างอาจทำให้เกิดการอักเสบได้ เช่น :
อาการอักเสบเฉียบพลันที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ได้อย่างง่ายดายยังสามารถนำไปสู่การตอบสนองต่อการอักเสบเรื้อรังได้
นอกจากนี้ยังมีอาหารบางประเภทที่อาจทำให้เกิดหรือทำให้การอักเสบแย่ลงในผู้ที่มีโรคภูมิต้านตนเองได้
อาหารเหล่านี้ได้แก่
การวินิจฉัยการอักเสบเป็นอย่างไร?
ไม่มีการทดสอบใดที่สามารถวินิจฉัยการอักเสบหรือสภาวะที่เป็นต้นเหตุได้ แพทย์ของคุณอาจให้การทดสอบด้านล่างเพื่อทำการวินิจฉัยโดยพิจารณาจากอาการของคุณ
การตรวจเลือด
มีเครื่องหมายบางอย่างที่เรียกว่าช่วยวินิจฉัยการอักเสบในร่างกาย อย่างไรก็ตาม เครื่องหมายเหล่านี้ไม่จำเพาะเจาะจง หมายความว่าระดับที่ผิดปกติสามารถแสดงว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่ไม่ใช่สิ่งที่ผิดปกติ
เซรั่มโปรตีนอิเล็กโตรโฟรีซิส (SPE)
SPE ถือเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่เชื่อถือได้ในการยืนยันการอักเสบเรื้อรัง โดยจะวัดโปรตีนบางชนิดในส่วนที่เป็นของเหลวในเลือดเพื่อระบุปัญหาต่างๆ โปรตีนเหล่านี้มากเกินไปหรือน้อยเกินไปสามารถชี้ไปที่การอักเสบและเครื่องหมายสำหรับเงื่อนไขอื่น ๆ
โปรตีน C-reactive (CRP)
CRP ผลิตขึ้นตามธรรมชาติในตับเพื่อตอบสนองต่อการอักเสบ ระดับ CRP ในเลือดสูงอาจเกิดขึ้นได้เนื่องจากการอักเสบหลายอย่าง การทดสอบนี้ไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างการอักเสบเฉียบพลันและเรื้อรัง เนื่องจาก CRP จะเพิ่มขึ้นในระหว่างทั้งสอง ระดับสูงรวมกับอาการบางอย่างสามารถช่วยให้แพทย์ของคุณวินิจฉัยได้
อัตราการตกตะกอนของเม็ดเลือดแดง (ESR)
การทดสอบ ESR บางครั้งเรียกว่าการทดสอบอัตราการตกตะกอน การทดสอบนี้วัดการอักเสบทางอ้อมโดยการวัดอัตราที่เซลล์เม็ดเลือดแดงจมลงในหลอดเลือด ยิ่งจมเร็วเท่าไหร่ คุณก็ยิ่งมีโอกาสเกิดการอักเสบมากขึ้นเท่านั้น
การทดสอบ ESR มักทำเพียงลำพัง เนื่องจากไม่ได้ช่วยระบุสาเหตุของการอักเสบโดยเฉพาะ แต่สามารถช่วยให้แพทย์ของคุณระบุได้ว่าเกิดการอักเสบขึ้น นอกจากนี้ยังสามารถช่วยให้พวกเขาตรวจสอบสภาพของคุณได้
ความหนืดของพลาสมา
การทดสอบนี้วัดความหนาของเลือด การอักเสบหรือการติดเชื้ออาจทำให้พลาสมาข้นขึ้น
การตรวจเลือดอื่นๆ
หากแพทย์ของคุณเชื่อว่าการอักเสบเกิดจากไวรัสหรือแบคทีเรีย แพทย์อาจทำการทดสอบเฉพาะอื่นๆ ในกรณีนี้ แพทย์ของคุณสามารถหารือเกี่ยวกับสิ่งที่คุณคาดหวังได้
การตรวจวินิจฉัยอื่นๆ
หากคุณมีอาการบางอย่าง เช่น ท้องร่วงเรื้อรังหรือชาที่ด้านใดด้านหนึ่งของใบหน้า แพทย์ของคุณอาจขอให้มีการทดสอบภาพเพื่อตรวจดูส่วนต่างๆ ของร่างกายหรือสมอง มักใช้ MRIs และ X-ray
ในการวินิจฉัยภาวะทางเดินอาหารอักเสบ แพทย์ของคุณอาจทำขั้นตอนเพื่อดูภายในส่วนต่างๆ ของทางเดินอาหาร การทดสอบเหล่านี้อาจรวมถึง:
วิธีการรักษาการอักเสบ 8 ประการ
อาหารต้านการอักเสบ
คุณต้องการเพิ่มอาหารที่อุดมไปด้วยสารต้านอนุมูลอิสระที่เรียกว่าโพลีฟีนอล จากการศึกษาพบว่าสารต้านอนุมูลอิสระเหล่านี้มีคุณสมบัติต้านการอักเสบได้หลายอย่าง
การศึกษาในวารสาร British Journal of Nutrition ประจำเดือนพฤษภาคม 2559
น้ำมันมะกอก น้ำมันเมล็ดแฟลกซ์ และปลาที่มีไขมัน เช่น ปลาแซลมอน ปลาซาร์ดีน และปลาแมคเคอเรลมีปริมาณกรดไขมันโอเมก้า 3 ที่ดีต่อสุขภาพ ซึ่งช่วยลดการอักเสบได้
คุณสามารถช่วยลดการอักเสบเพิ่มเติมได้โดยทำดังนี้:
การควบคุมอาหารและการใช้ชีวิตเป็นสองวิธีที่ดีที่สุดในการควบคุมการอักเสบเรื้อรัง
- การออกกำลังกายแบบแอโรบิก (เพียงเล็กน้อยอย่างน่าประหลาดใจ) ต้องใช้เพื่อลดระดับการอักเสบ และการ มากเกินไป อาจ ทำให้เกิด การตอบสนองต่อการอักเสบได้ การออกกำลังกาย
- จัดการน้ำหนักของคุณอ้วนหรืออ้วนลงพุงซึ่งจะมีไขมันในช่องท้องมากระบบภูมิของเราจะมองว่าไขมันเหล่านี้มีปัญหา จึงส่งเม็ดเลือดขาวไปจัดการกับไขมันในช่องท้องทำให้เกิดการเม็ดเลือดขาวทำให้เกิดการอักเสบเรื้อรัง การลดน้ำหนัก การลดไขมันในช่องท้องจะลดการอักเสบ โรคอ้วนลงพุง
- นอนหลับให้เพียงพอ การนอนหลับไม่เพียงพอไม่เพียงแต่ทำให้คุณสูญเสียพลังงานและประสิทธิภาพการทำงาน แต่ยังช่วยเพิ่มการอักเสบ—ซึ่งเป็นอันตรายต่อสุขภาพของหัวใจโดยเฉพาะ การนอนหลับคุณนอนพอหรือไม่
- หยุดสูบบุหรี่ การเลิกนิสัยอาจทำให้ ระดับการอักเสบลดลงอย่างมากภายในเวลาเพียงไม่กี่สัปดาห์ การสูบบุหรี่
- จำกัดการใช้แอลกอฮอล์ เมื่อพูดถึงการอักเสบ แอลกอฮอล์สามารถเป็นได้ทั้งมิตรหรือศัตรูของคุณ หากคุณดื่มสุราน้อยก็อาจจะเป็นคุณ หากดื่มสุรามากเป็นโทษแน่นอน การดื่มสุรา
- เอาชนะความเครียดเรื้อรัง ความเครียดเรื้อรังสามารถจุดประกายให้เกิดการอักเสบและทำให้เกิดปัญหาต่างๆ ขึ้นได้ เช่น โรคข้อรูมาตอยด์ โรคหัวใจและหลอดเลือด โรคซึมเศร้า และโรคลำไส้อักเสบ ความเครียด
- การจัดการกับแหล่งที่ติดเชื้อเรื้อรัง เช่น ไซนัสอักเสบ เหงือกอักเสบ หรือ หรือการอักเสบที่อื่นๆ
การดูแลลดการอักเสบด้วยตัวเอง
บางครั้งการต่อสู้กับการอักเสบอาจทำได้ง่ายเพียงแค่เปลี่ยนอาหารของคุณ การหลีกเลี่ยงน้ำตาล ไขมันทรานส์ และอาหารแปรรูป จะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้นได้
นอกจากนี้ยังมีอาหารที่สามารถต่อสู้กับการอักเสบได้จริง
การลดการอักเสบด้วยยา
หากการอักเสบของคุณเกิดจากภาวะภูมิต้านตนเองพื้นฐาน ทางเลือกในการรักษาของคุณจะแตกต่างกันไปโดยมียาให้ใช้ดังนี้
NSAIDs และแอสไพริน
ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDs) มักจะเป็นแนวป้องกันแรกในการรักษาอาการปวดและการอักเสบในระยะสั้น ส่วนใหญ่สามารถซื้อได้ที่เคาน์เตอร์
ยากลุ่ม NSAIDs ที่พบบ่อย ได้แก่
ยาตามใบสั่งแพทย์ยังมีอยู่หลายชนิด เช่น ไดโคลฟีแนก ซึ่งแพทย์ของคุณอาจสั่งจ่ายเมื่อรักษาอาการอักเสบเฉียบพลันหรืออาการบางอย่าง
NSAIDs มีประสิทธิภาพมากในการอักเสบ แต่มีปฏิกิริยาและผลข้างเคียงบางอย่างเกิดขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใช้ในระยะยาว อย่าลืมแจ้งให้แพทย์ทราบเกี่ยวกับยาอื่นๆ ที่คุณกำลังใช้ และหากคุณมีผลข้างเคียงใดๆ ขณะใช้ NSAID
Corticosteroids คอร์ติโคสเตียรอยด์
เป็นสเตียรอยด์ชนิดหนึ่งที่ใช้กันทั่วไปในการรักษาอาการบวมและการอักเสบตลอดจนอาการแพ้
คอร์ติโคสเตียรอยด์มักมาในรูปแบบสเปรย์ฉีดจมูกหรือยาเม็ดในช่องปาก
ติดตามผลกับแพทย์ของคุณในขณะที่ใช้คอร์ติโคสเตียรอยด์ การใช้ในระยะยาวอาจทำให้เกิดผลข้างเคียง และอาจมีปฏิสัมพันธ์บางอย่างเกิดขึ้นได้
ยาแก้ปวดเฉพาะที่และครีมอื่นๆ
ยาแก้ปวดเฉพาะที่มักใช้สำหรับอาการปวดเฉียบพลันหรือเรื้อรัง พวกเขาอาจมีผลข้างเคียงน้อยกว่าการรับประทานคู่กัน
ครีมและผลิตภัณฑ์เฉพาะที่อาจมียาหลายชนิด ยาบางชนิดเป็นยาที่ต้องสั่งโดยแพทย์เท่านั้น ดังนั้นจึงควรขอคำแนะนำจากแพทย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่คุณกำลังรักษาอาการอักเสบเรื้อรัง เช่น โรคข้ออักเสบ
เฉพาะบางรายการมี NSAID เช่น diclofenac หรือ ibuprofen ประโยชน์ใช้ทาบริเวณที่ปวด
ครีมเฉพาะอื่นๆ อาจมีส่วนผสมจากธรรมชาติที่มีคุณสมบัติต้านการอักเสบ
อย่าใช้ครีมเฉพาะที่ใช้ได้กับความเจ็บปวดเท่านั้น เช่น แคปไซซิน
บทสรุป
การอักเสบเป็นกลไกปกติและเป็นธรรมชาติของการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันของร่างกายคุณ แต่การอักเสบในระยะยาวหรือเรื้อรังสามารถนำไปสู่ผลเสียต่ออวัยวะต่างๆ และอาจมีความเกี่ยวข้องกับโรคภูมิต้านตนเองบ่อยขึ้น
การอักเสบเฉียบพลันเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการบำบัด และอาจเกิดขึ้นเมื่อคุณมีอาการเจ็บคอหรือแม้แต่บาดแผลเล็กๆ ที่ผิวหนัง การอักเสบเฉียบพลันจะหายไปภายในสองสามวัน เว้นแต่จะไม่ได้รับการรักษา
หากคุณพบสัญญาณของการอักเสบในระยะยาว ให้นัดพบแพทย์ พวกเขาสามารถทำการทดสอบและทบทวนอาการของคุณเพื่อดูว่าคุณจำเป็นต้องรักษาสำหรับโรคต้นเหตุหรือไม่
