พยาธิสภาพของโรครูมาตอยด์

พยาธิวิทยา

พยาธิสภาพที่สำคัญที่พบในโรคนี้คือการอักเสบ และหนาตัวของเยื่อหุ้มข้อ(synovitis) ซึ่งประกอบด้วยการบวม (edema) การเพิ่มขนาด (hypertrophy) และการเพิ่มจำนวน (hyperplasia) ของเซลล์เยื่อบุข้อ (synovial lining) ร่วมกับมีการเพิ่มจำนวน (proliferation) ของหลอดเลือด (blood vessels) การเพิ่มจำนวนของเซลล์อักเสบ (inflammatory cell) โดยเฉพาะ CD4⁺ T cells, macrophages และ B cells และการสะสม (deposition) ของ fibrin ทำให้เกิด villus formation ส่วนของเยื่อหุ้มข้อที่หนาตัวขึ้นมามากจนมีลักษณะคล้ายเนื้องอก (tumor-liked) นี้เรียกว่า “pannus” pannus ที่หนาตัวจนกระทั่งมาสัมผัสกับกระดูกอ่อนนั้นทำให้กระดูกอ่อนถูกทำลายเนื่องจากเซลล์อักเสบ (inflammatory cell) ใน pannus หลั่งเอนไซม์ matrix metalloproteinases (MMPs) ออกมาย่อยสลายกระดูกอ่อนร่วมกับ pannus ที่หนาตัวนั้นมากดเบียดกระดูกอ่อนจนขัดขวางการลำเลียงอาหารมายังกระดูกอ่อนผ่านทางน้ำไขข้อ เมื่อการอักเสบของเยื่อหุ้มข้อมากขึ้นส่งผลให้เกิดการทำลายลุกลามไปยัง เนื้อเยื่อเกี่ยวพันอื่น ๆ รอบข้อ เช่น capsule meniscus ligament และเส้นเอ็น (tendon) ทำให้เกิดข้อเคลื่อนหลุด (subluxation) และผิดรูป (deformity) ได้ นอกจากนี้เซลล์อักเสบยังหลั่ง proinflammatory cytokine อีกหลายชนิดมากระตุ้น osteoclast ให้ทำงานมากกว่าปกติจึงทำให้มีการทำลายของกระดูก (bony erosion) ในส่วนใกล้เคียงที่ไม่ได้สัมผัสกับ pannus โดยตรงอีกด้วย

ข้อของคนประกอบด้วยกระดูก2อันโดยมีกระดูกอ่อน Cartilage หุ้มปลายทั้งสองข้าง โดยมี Capsule หุ้มรอบข้อ เซลล์ที่บุรอบ capsuleเรียก Synoviam และมีน้ำที่หล่อลื่นเรียกSynovial Fluid

ผู้ป่วยที่เป็นข้ออักเสบ Rheumatoid จะมีภูมิคุ้มกันของตัวเองมาเกาะที่ข้อทำให้เกิดการอักเสบของข้อ Synovitis เกิดปวด บวม แดง และร้อนที่ข้อมีการสะสมของเม็ดเลือดขาวในข้อเมื่อโรคเป็นมากขึ้นจะมีการหนาตัวของเยื่อหุ้มข้อมีการทำลายกระดูกอ่อนที่หุ้มปลายข้อ กล้ามเนื้อและเอ็นรอบข้อจะอ่อนแรงทำให้ปวดข้อมากขึ้น

นอกจากจะมีอาการปวดข้อแล้วผู้ป่วยกลุ่มนี้บางรายมีก้อนขึ้นใกล้กับข้อเรียก rheumatoid nodules บางรายอาจจะมีโลหิตจาง